- kövşən
- is.1. Taxıl əkilmiş yer; zəmi. Heç keçilər öz-özünə kövşəndən çıxıb canavara yem olarmı? S. R.. <Ataş:> Atam kövşəndə taxıl biçəndə anam xırmanda vəl sürürdü, sovruq atırdı. . Ə. Vəl.. // Taxılı biçilmiş tarla. Dağlarda, daşlarda, kövşənlərdə Alı kişinin ayağı dəyməmiş bir qarış da yer qalmamışdı. «Koroğlu». Kəhər kövşənin ortasında, yoldan xeyli aralı uçuq bir xarabalığın səmtinə çatırdı. M. İ.. . . Taxılı biçilib yığılmış kövşənlər tez-tez birbirlərini əvəz edirdi. İ. Ə..2. Küləş. Kövşən dam. – Yeddi-səkkiz addım kənarda, üstü kövşənlə örtülmüş emalatxananın yoğun dirəyinə söykənib Xəlilin tanımadığı bir kəndli ilə söhbət edən katibini səslədi. M. Hüs..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.